خدا در ذهن کودکان 2 تا 6سال

براساس نظريه روان‌شناسي «ژان پياژه» كودكان 2 تا 6 ساله از جهت شناخت در دوره پيش عملياتي قرار دارند. از ويژگي‌هاي تفكر در اين دوره مي‌توان به خودمحور بودن كودكان و تمركزگرايي آنان اشاره كرد. خودمحوري يعني اين كه كودك فقط از دريچه چشم خود و براساس مقدار توانايي‌هاي خود به پديده هاي جهان نگاه مي‌كند و نمي‌تواند به ديدگاه‌هاي ديگران توجه كند. تمركزگرايي به اين معناست كه كودك فقط مي تواند به يك جنبه از پديده‌ها توجه كند كه ممكن است آن جنبه مورد توجه، بُعد مهمي از پديده‌ها نباشد و بعد با اين شناخت آن را به بقيه موارد تعميم دهد. ازاين‌رو، كودك در اين دوره به بخش محدودي از يك مسئله توجه مي‌كند. كودكي كه در اين مرحله از تفكر قرار دارد، درباره مجردات هم اين‌چنين مي‌انديشد. مثلاً درباره مفهوم خدا، كودك وي را موجودي مادي و حتي به صورت يك انسان تصور مي‌كند. بنابراين، براي خدا دست و پا و سر و صورت قائل است. هم‌چنين برايش خانه‌اي تصور مي‌كند كه همان بهشت است و از آن‌جا به كارهاي ما نگاه مي‌كند و مواظب ماست يا از بهشت به زمين مي‌آيد تا كارهاي ما را درست كند، يا بهشت را باغ بزرگي مي‌داند كه انواع وسايل بازي و خوراكي دارد و مي‌توان در آنجا بازي كرد و خوش‌حال شد يا درباره جهنم، آن را جايي مي داند كه آتش بسياري دارد يا درباره شيطان، او را آدم زشتي تصور مي‌كند كه روي سرش شاخ دارد. البته بايد يادآور شد كه كودك اين موضوع‌ها را براساس گفته‌ها و شنيده‌ها تصور مي‌كند.
روان‌شناس ديگري به نام گلدمن، اين دوره را تفكر مذهبي شهودي مي نامد، دوره‌اي كه شناخت و تفكر در قالب تجارب و محسوسات حبس شده و محدوديت دارد.

در حدود سه- چهار سالگی بچه‌ها نام خداوند را یاد می‌گیرند و اگر رفتار خانواده افراد مذهبی داشته باشند ، کودک مذهب و رفتار مذهبی را می‌آموزد. کودک در ابتدا به دنبال قوی‌ترین فرد است و چون از نوازدی مادر نیازهایش را رفع نموده می‌پندارد مادر محکمترین تکیه‌گاه است ؛ ولی به زودی می‌فهمد مادر از خیلی چیزها می‌ترسد و چون پدر از آنها نمی‌ترسد پدر را تکیه‌گاه و قوی‌ترین آدم می‌یابد ولی پدر هم از بعضی چیزها می‌ترسد در این زمان است که از ما می‌پرسد کی قوی‌ترین است؟ به او می‌گوییم: «خدا» . این خدا کجاست؟ به او می‌گوییم بزرگتر که شدی برایت می‌گویم چون کودک سه- چهار ساله در مرحله تفکر ابتدائی است فقط آنچه را می‌بیند قبول دارد نمی‌توان به او گفت: خدا نادیدنی است و همه جا هست.

بررسی ها نشان می دهند كه كودك از حدودسه سالگی علاقه ای بسیار به دعا و سرودهای مذهبی دارد و از تكرار آن به ویژه اگر همراه با آوازهای جمعی باشد بسیار لذت می برد.1
1- مقاله آموزش مفهوم خدا به کودک، تهیه و تنظیم : زهرا طلائیان
منتظر ادامه مباحث باشید

يكي از مهمترين خصوصيات دوره غيبت امام عصر (ع) وجود تعارضات و فتنه هاي فرهنگي اخلاقي و ديني و رواج و تكثير انواع مكاتب و باندهاي ضد اخلاقي و ضد خانواده است. در اين دوره ناهنجاري ها و قانون شكني هاي ديني، بي حيايي (1) و سنت شكني ملي رواج مي يابد و هويت فردي، خانوادگي و اجتماعي افراد و جوامع در مخاطره ي شديد قرار مي گيرد. يكي از بدترين حملات و تخريب ها در اين دوره، متوجه كانون خانه و خانواده است و گروهها و مكاتب فاسد در اين خصوص پايه گذاري مي گردد.
يكي از شايعترين مكاتب امروزي در جهان غرب كه در دنياي شرق و در بين مسلمين نيز بي تأثير نبوده، نهضت فمينيستي و در كنار آن شيطان پرستي با شاخه هاي گوناگون خود مي باشد. اساسي ترين هدف اين گروهها و باندها فروپاشي نهاد خانواده و ايجاد گسست فرهنگي بين نسلهاي گذشته و حال و آينده و تكثير و توليد نسلهاي آلوده وغير قانوني و ترويج شهوت پرستي و خطاكاري و استحاله فرهنگي در كاركرد زن و مرد و نظام خانواده و خانه داري است.
آنان براي تحقق استحاله فرهنگي تلاش مي كنند تا انسانها را از مدار فطرت و قانون طبيعت خارج نمايند و عصيان و تمرد در برابر خدا، قانون، نظم و خانواده و اصالتهاي آن را نهادينه و عادي نمايند و در يك كلام فرهنگ ابتذال را جانشين فرهنگ و تمدن و اخلاق اصيل نمايند. در روايات اهل بيت(ع) اين دوران و شاخصه هاي آن پيش بيني شده است و به عنوان هشدار و ايجاد آماده باش از آن خبر داده شده است.
از مؤلفه هاي خانواده هاي مهدي باور، شناخت آسيب ها و آفات اين دوره و حفاظت و تنزّه از آنها بويژه در موضوع خانه و خانواده و جايگزيني فرهنگ «انتظار» در برابر فرهنگ «ابتذال» است.
در روايات اهل بيت (ع) ناهنجاري خانوادگي دوره آخرالزمان و دوران غيبت تبيين شده تا محبّان اهل بيت (ع) با مراقبت شديد، خانواده هاي خود را از اينگونه آسيب ها محافظت نمايند.
در روايتي امام صادق(ع) پس از آن كه به نشانه ها، علامات، اوضاع و احوال دوره ي آخرالزمان اشاره مي كنند، مي فرمايند:
(فَكُن عَلي حذَرٍ واطلُب إلي الله النَّجاهَ واعلَم أنَّ الناسَ في سُخطِ الله عزَّو جلَّ…وَاجتهِد أن يَراكَ الله عزَّو جلَّ فيِ خِلافِ ما هُم عَلَيهِ.) (2)
[(در چنين زماني) از خشم خدا برحذر باش و از خداوند نجات بطلب و بدان كه مردم مورد خشم و غضب پروردگار هستند و… تلاش كن كه خداوند تو را در وضعي برخلاف وضع آنها ببيند.]

ناهنجاري هاي خانوادگي در آخرالزمان

1. بي غيرتي
غيرت در لغت به معناي كراهت انسان از تصرف بيگانه در حقوق اوست و در اصطلاح به معناي تلاش انسان براي مراقبت از ناموس، آبرو، مال و حق خويش مي باشد و بي غيرتي نيز به معناي كوتاهي در نگهباني از آن ارزشهائي _چون: ناموس، آبرو و….) است كه حفظش واجب است.
شهيد مطهري (ره) در تعريف غيرت مي فرمايند: « غيرت نوعي پاسباني است كه آفرينش براي مشخص بودن و مخلتط نشدن نسلها در وجود بشر نهاده است.»(3)
در دوره ي آخرالزمان زنان و مردان و جوانان دچار نوعي بي حسي و بي ميلي در دفاع از ارزشهاي اسلامي و انساني خود و از كيان خود و خانواده خود مي شوند و با بي تفاوتي و گاهي در معرض نامحرمان قرار دادن شرافت و ناموس خود، به ساختارشكني نظام و حقوق و مباني اخلاقي خانواده مي پردازند.
قال علي (ع): (وَ يَري الرَّجل من زَوجَته القبيح فَلا يَنهاها و لايَرُدُّها عنه و يَأخذُ ما تأتي مِن كدِّ فَرجها و مِن مُفسِد خِدرِها حَتّي لَو نُكِحَت طولاً و عرضاً لم يَنهَها و لا يَسمَعُ ما وَقَعَ، فَذاك هُوَ الدَّيُّوثُ.) (4)
«مرد از همسرش انحرافات جنسي را مي بيند و اعتراضي نمي كند، از آنچه از طريق خود فروشي به دست آورده مي گيرد و مي خورد، اگر انحراف سراسر وجود را فرا گيرد، اعتراض نمي كند، به آنچه انجام مي شود و در حقش گفته مي شود گوش نمي دهد. پس او كسي است كه ديوّث است (بيگانگان را بر همسر خود وارد مي كند.»
قال علي (ع) : (إذا رأيتَ الرَّجُل يَأكُلِ مِن كَسبِ إمَرأتِهِ مِنَ الفُجُور، يَعلَمُ ذلك و يُقيمُ عَلَيه! بَل يَكري إمرأَتَهُ و خادِمَتَهُ و جارِيتَهُ و يَرضي بِالدَّنِيّ مِن طَعامِهِ و شرابِهِ و مَلَذّاتِهِ.) (5)
«هنگامي كه زن از راه نامشروع پول به دست آورد و مرد از درآمد او بخورد! وضع نامطلوب او را بداند و با او زندگي كند! زن و كنيز و دخترش را به كرايه بدهد و به لذايذ پست دنيا راضي شود.»
قال رسول الله (ص): (… و إذا رأيتَ المرأهَ تَصانِعُ زَوجَها عَلي نِكاح الرِّجال !… رأيتَ خَيرَ بيتٍ يُساعِدُ النِّساءَ عَلي فِسقِهِنَّ!!!) (6)
«هنگامي كه ببيني زن از همسرش مطلع است كه او با هم جنس خود رابطه دارد و به روي او نمي آورد و مي بيني كه در بهترين خانه ها زن تشويق مي شود كه فسق و فجور كند!!!»
شهيد مطهري (ره) در خصوص اهميت و تعريف غيرت مي فرمايند:
«افرادي كه با خودخواهي ها و شهوات نفساني مبارزه مي كنند و به تمام معني انسان و انسان دوست مي گردند و خود را وقف خدمت به خلق مي كنند و حسّ خدمت به نوع در آنها بيدار مي شود، چنين اشخاصي غيورتر و نسبت به همسران خود حساس تر مي گردند. اين گونه افراد حتي نسبت به ناموس ديگران نيز حساس مي گردند يعني وجدانشان اجازه نمي دهد كه ناموس اجتماع مورد تجاوز قرار گيرد. ناموس اجتماع، ناموس خودشان مي شود. علي (ع) جمله ي عجيبي دارد. مي فرمايد: « ما زَني غيورٌ قَطُّ» « هرگز يك انسان شريف و غيور زنا نمي كند…» چرا؟ براي اينكه غيرت يك شرافت و يك حساسيت انساني است نسبت به پاكي و طهارت جامعه. انسان غيور همان طور كه راضي نمي شود دامن ناموس خودش آلوده گردد، راضي نمي شود دامن ناموس اجتماع هم آلوده شود.» (7)
بر اساس روايات اهل بيت (ع)، اين صفت اخلاقي در آخرالزمان به شدت مورد آسيب قرار مي گيرد و زنان، مردان و جوانان نه تنها غيرت خويش را از دست مي دهند، بلكه به نداشتن آن نيز افتخار مي كنند، به همين دليل جهت حراست از كيان و قداست خانواده لازم است با پناه بردن به فرهنگ انتظار و غيرت ورزي از ابتذال و بي غيرتي، خانواده ها را مصونيت بخشيم.
منتظر ادامه مباحث باشید.

دعا نقش اساسی در تغییر رفتار و درمان بیماری‌های جسمی و روحی افراد دارد.

دعا در بهبودی افراد بیمار نقش تعیین کننده‌ای دارد ولی این به معنای این نیست که طب و دارو در درمان بیمار بی‌اهمیت است. سلامت معنوی و نقش اساسی دعا در درمان بیماری‌های جسمی و روحیوارث: دعا نقش اساسی در تغییر رفتار و درمان بیماری‌های جسمی و روحی افراد دارد. دعا در بهبودی افراد بیمار نقش تعیین کننده‌ای دارد ولی این به معنای این نیست که طب و دارو در درمان بیمار بی‌اهمیت است. سلامت معنوی و نقش دعا در سلامت جامعه بسیار موثر است چرا که افرادی که رابطه بهتری با خدا دارند و اعتقاد قلبی و ایمان قوی تر دارند در مقابل مشکلات و حتی بروز بیماری‌ها بسیار قوی‌تر عمل می‌کنند همچنین سلامت معنوی افراد جامعه موجب عمر طولانی تر و سلامت روان پایدارتر می‌شود. محمدمهدی اصفهانی سرپرست مرکز تحقیقات علوم قرآن، حدیث و طب درباره تاثرات دعا بر بدن می‌گوید: در سال‌های اخیر اقدام به جمع‌آوری، تحلیل و ارزیابی علمی پرونده پزشکی بیمارانی که در سایه توسلات، بر خلاف انتظار شفا یافته‌اند، انجام شده است و در برخی از کنفرانس‌های علمی نتیجه تحقیقات خود را ارائه کرده‌اند.

در جهان پزشکی همیشه 2×2 مساوی 4 نیست

به گفته وی از جمله شفایافتن مادر یکی از اساتید دانشگاه ایران که گزارش پاتولوژی و گزارش مشروح جراحی موجود است؛ و یا خاطره مشابه از پروفسور هونکه، جراح دانشگاه وین که وی اگاهانه اظهار می‌دارد در جهان پزشکی همیشه 2×2 مساوی 4 نیست. سرپرست مرکز تحقیقات علوم قرآن، حدیث و طب ادامه می‌دهد: در حدیثی از پیامبر اکرم به نقل از صحابی معروف، جابرابن عبدالله انصاری می‌خوانیم که آن حضرت، ضمن بیان منزلت سوره حمد، به اثربخشی این سوره اشاره می‌فرماید چنان‌که می‌فرماید شفای هر دردی جز مرگ است؛ و از حضرت امام‌ صادق(ع) نقل شده که می‌فرماید عجیب نیست اگر سوره حمد هفتاد بار بر مرده‌ای خوانده شود و او زنده شود. محمد دریایی متخصص علوم زیستی و مشاور طب سنتی درباره نقش دعا در درمان بیماری‌ها می‌گوید: برخی از محققان علوم پزشکی دعا اثر فیزیولوژیک و مادی بر بدن می گذارد و هم از حیث درمانی و هم از حیث پیشگیری قابل توجه است. دعا را بسیاری از افراد تجربه کرده اند آنهایی که انرژی درمانی کار کرده اند می گوید دعا انرژی را زیاد می کند. عده ای بر این باور هستند که دعا فعالیت های سلول را بیشتر می‌کند.

دعا موجب افزایش انرژی مثبت و دفع انرژی منفی می‌شود

دعا سیستم ایمنی بدن را قوی می‌کند چرا که دعا موجب افزایش انرژی مثبت و دفع انرژی منفی می‌شود, در نتیجه سیستم دفاعی بدن تقویت می‌شود. اکبری یک از بیماران سرطانی شفا یافته با دعا می‌گوید: اتفاقا در مورد من هم باید گفت که اولین جلسه شیمی‌درمانی، که آخرین جلسه شیمی درمانی‌ام شد،‌ مصادف با ماه مبارک رمضان بود. به گفته وی روزه نباید می‌گرفتم, اما بیشتر شب‌ها پیش از اذان صبح بیدار می‌شدم و نماز شب می‌خواندم و بعدش دعا و… نماز صبح و تسبیحات حضرت زهرا, سوره‌های حمد, توحید و آیةالکرسی و… و بعد داروهای طب سنتی رو مصرف می‌کردم و بعد از مدتی می‌خوابیدم. اکبری می‌گوید: در همان دوران بود که به اصرار همسرم، سفری به عتبات داشتیم و در آنجا هم هر چند طبق عادت معمول، دست و زبانم برای خواستن و دعا قفل شده بود، اما در حد توان برای خودم و دیگر بیماران صعب‌العلاج دعا کردم. وی اضافه می‌کند: هر کدام از داروها رو، و حتی بعضی اوقات غذاها رو که می‌خوردم، با نام خدا و به امید شفا می‌خوردم. البته لازم به ذکر است که این‌جور مطالب بر افرادی که خودشان بهره‌ای از ایمان داشته باشند، تأثیرگذاره و افرادی که ایمان ندارند، توجیهات مختلفی می‌آورند. این بیمار شفا یافته می‌افزاید: مثلا من به استادم می‌گفتم که خداوند به من کمک کرد و راه را به من نشان داد و با نماز و درمان طب سنتی و کمی تغییر سبک زندگی، به لطف خدا تا به این لحظه بهبودی داشته‌ام؛ ایشان که به گفته خودش دین ندارد و به خدا اعتقادی ندارد، در جواب می‌گفت که شفا ربطی به خدا نداره چرا که دوست ایشان هم با یوگا توانسته بوده سرطانش رو درمان کند.

 منبع: قدس آن لاین

اين فرشته كوچولو تقاص وحشى گرى و سلطه طلبى سردمدارانى رو داده كه حتى اسمشون و هم نمى دونست … درندگان دريايى از شرم بى گناهيش حتى نوك دندانى هم بهش نزدن لعنت به ادم نماهاى كثيف و گرگ صفت … به كدوم گناه ؟ به چه جرم ؟ وجودم درد گرفت از اين تصوير … خدايا تو ميبينى و ميدونى پس خودت جوابشون و بده … … كمك ، كمك ، كمك اللهم عجل لولیک الفرج

تصویر خدا در ذهن کودکان معمولاً کودکان از سن سه سالگی با نام خدا آشنا می شوند در این سن کودکان از سطح تفکر بسیار ابتدایی برخوردارند و تنها مسائل محسوس را درک می کنند بنابراین بسیاری از کودکان خداوند را به صورت یک انسان تصور می کنند پرسشهایی مثل “خدا کجاست؟” , “چه می خورد؟” و… ناشی از همین تصویر کودکانه است. اما آیا این خدا مهربان و دوست داشتنی است یا اخمو و بد اخلاق ؟ این هنر پدر و مادر است که خدا را چگونه به فرزندشان نشان دهند. تصویری که از خدا در ذهن کودک ایجاد می­شود در ضمیر ناخودآگاه کودک باقی می ماند و تأثیری ماندگار در احساسات مذهبی کودک در آینده خواهد داشت بنابراین والدین باید کاری کنند که زیباترین تصویر ممکن از خدا را در ذهن کودک ایجاد کنند. برای این کار باید به چند نکته توجه داشت: 1. تصوير كودكان از خدا معمولاً شبیه تصويري است كه از والدین یا مربیان خود دارند. اگر آنها دلسوز, مهربان و قابل اعتماد باشند خدای ذهن کودک نیز همین صفات را خواهد داشت و اگر کج خلق, خسیس و بی وفا باشند خدای کودک نیز همین گونه خواهد بود. 2. نباید نام خدا را با عواطف منفی همراه ساخت مثل اینکه “اگر مادر را اذیت کنی خدا دوستت ندارد” بلکه خدا را با کلمات و احساسات مثبت یاد کنید. مثلاً بگویید “خدا بچه ها را دوست دارد” و برای این دوستی قید و شرطی قرار ندهید. 3. نعمتهای طبیعی خدا را برای کودک بازگو کنید و از خدا بخاطر آن نعمتها تشکر کنید. مثلاً بگویید “خدایا از اینکه این چشمهای زیبا را به ما هدیه دادی متشکرم". 4. وقتی اتفاق خوبی می افتد آن را به خدا نسبت دهید مثلاً وقتی برف و باران می بارد، یا گلی شکوفا می شود بگویید اینها کار خداست. و در مقابل اتفاقات بد را به خدا نسبت ندهید مثلاً وقتی کودک از علت مریض شدنش می پرسد نگویید “خدا اینطور خواسته است”

سفر برای نیکی به پدر و مادر
قال رسول الله(ص):

سر سنتین بر والدیک، سر سنة صل رحمک.

پیامبر خدا(ص) فرمود:

دو سال راه برو به پدر و مادرت نیکی کن، یکسال راه برو و صله رحم انجام بده، (یعنی اگر پدر و مادرت در فاصله دوری هستند که دو سال باید راه بروی تا به آنها برسی و نیکی کنی ارزش دارد).

بحار الانوار، ج 74، ص 83.