قطع رحم از معضلات و آسیب های خانوادگی دوره ی آخرالزمان،

.قطع رحم و ناآشنایی با آشنایان و بی وفائی و کم توجهی و عدم ارتباط بین اقوام و خویشان می باشد. این معضل خانوادگی در حالی است که ارتباطات اجتماعی و روابط با غیر اقوام در برخی موارد جدی گرفته شده و در آن افراط می شود. رسول خدا (ص) در این زمینه می فرمایند: (إذا قَطَعُوا الأرحام و مَنُّوا بِالطَّعام….) (16) «هنگامی که پیوند خویشاوندی قطع شود و برای اطعام و میهمانی دادن بر یکدیگر منت گذارند…»

همسایه آزاری یکی از آفات خانواده ها در آخرالزمان،

عدم رعایت حقوق همسایگان و همسایه آزاری به طرق گوناگون می باشد. امام صادق (ع) فرمودند: (یُؤذِی الجارُ جارَهُ، لَیسَ لَهُ مانِعٌ.) (17) «همسایه به همسایه اش آزار و اذیت می کند و کسی جلوگیری نمی کند.» * (و رأیتَ الجارَ یُؤری جارَهُ خوفاً من لسانِهِ.) (18) « و همسایه را می بینی که همسایه اش را اذیت می کند و همسایه از زبان او وحشت دارد.» ک

ثرت طلاق از دیگر آفات و آسیب های خانوادگی آخرالزمان،

سست شدن نهاد خانواده و فروپاشی روابط خانوادگی و گسستگی و سپس گسیختگی خانواده هاست و اخبار آخر الزمان از شیوع طلاق در آن دوره خبر می دهد. رسول خدا (ص) می فرمایند: * (إذا کَثُرَ الطَّلاقُ و لا یُقامُ حَدٌّ.) (19) «هنگامی که طلاق بسیار باشد و حدود الهی اقامه نشود.» .

لذت گرائی افراطی و غیر مشروع

امام صادق (ع) می فرمایند: (یکونُ هَمُّ النَّاسِ بُطُونُهُم و فروجُهُم، فَلا یُبالُونَ بِما أکَلُوا و لا بِما نَکَحُوا.) (20) «هم و غم مردم (در آخرالزمان) همه همت مردم به سیر کردن شکم و رسیدگی به شهوتشان خلاصه می شود، دیگر اهمیت نمی دهند که آنچه می خورند حلال است یا حرام؟ و اینکه آیا راه اطفای غرایزشان مشروع است یا نامشروع؟!» .

حرام خوری

یکی از وظایف والدین، هدیه رزق حلال و پاک به فرزندان و کسب تقوای اقتصادی است، به طوری که بایستی پرورش و تربیت فرزندان توأم با تقوی اقتصادی باشد، چرا که رزق ناپاک و آلوده، تأثیرات تخریبی عمیقی بر روح و روان و معنویت گرائی افراد خواهد داشت. قرآن کریم در این زمینه می فرمایند: (یا أیُّها الرُّسل کُلُوا مِنَ الطَّیِّباتِ وَاعمَلُوا صالِحاً…) (21) «ای پیامبران، از غذاهای پاکیزه بخورید و کار شایسته انجام دهید….» در دوره آخرالزمان بحران معنوی به عرصه اقتصاد خانواده کشیده می شود و خانواده ها تقوای اقتصادی را از دست داده و خود را به انواع آلودگی های اقتصادی دچار می سازند، آلودگیهایی همچون ربا، کم فروشی، رشوه خواری، گران فروشی و… که اهل البیت (ع) به گوشه هایی از این انحرافات اشاره کرده اند. قال الصادق (ع): * (… وَ رَأیتَ الرَّجُل إذا مَرَّ به یومٌ و لَم یکسِب فیه الذَّنبَ العظیم مِن فُجورٍ أو بَخس مکیالٍ أو میزانٍ أو غَشیانِ حَرامٍ أو شُربٍ مُسکرٍ، کئیباً حزیناً، یحسِبُ أنَّ ذلک الیوم علیه ضَیعَهٌ مِن عُمرهِ.) (22) «هنگامی که ببینی که اگر مردی یک روز گناه بزرگی انجام نداده باشد از قبیل: فحشاء، کم فروشی، کلاهبرداری و شرب خمر، بسیار غمگین و اندوهگین می شود که گوئی آن روز عمرش تباه شده است.» * (و رأیتَ الرَّجلَ معیشتُهُ مِن بَخس المِکیال والمیزان) (23) « و می بینی که زندگی مرد از کم فروشی و تقلب تأمین می شود.» قال رسول الله (ص): * (إذا شارکَتِ النِّساءُ ازواجهنَّ فی التِّجاره حِرصاً عَلَی الدُّنیا.) (24) «هنگامی که زن ها برای طمع دنیا در داد و ستد همسرانشان شرکت کنند.» * (و عِندها یَظهَرُ الرِّبا و یَتَعامَلونَ بِالرُّشی و یُوضَعُ الدّینُ و تُرفَع الدُّنیا.) (25) « در آن زمان وبا شایع می شود. کارها با رشوه انجام می یابد، مقام و ارزش دین تنزّل می نماید و دنیا در نظر آنها ارزش پیدا می کند.» * (لَیَأتینَّ عَلَی النّاسِ زمانٌ، لا یبقی أحَدٌ إلاّ أکَلَ الرِّبا فَإن لَم یَأکُلهُ أضابَهُ غبارُهُ.) (26) «برای مردم زمانی پیش می آید که أحدی یافت نمی شود جز اینکه به ربا آلوده گردد، اگر مستقیماً هم ربا نخورد، گرد ربا به او می رسد.»

پی‌نوشت‌ها: 1. از آنجا که «حیا» به معنای التزام به قانون عقل و عرف است، « بی حیایی» به معنای شکستن قوانین عقل و عرف است. 2. روزگار رهایی، حدیث 1095. 3. حجاب، ص 62. 4. روزگار رهایی، حدیث 1087. 5. همان، حدیث 1090. 6. همان، حدیث 1106. 7. مجموعه آثار شهید مطهری (ره)، ج 19، ص 416. 8. روزگار رهایی، حدیث 1069. 9. روزگار رهایی، حدیث 1068. 10. جاثیه / 23. 11. روزگار رهایی، حدیث 1109. 12. روزگار رهایی، حدیث 991. 13. همان، حدیث 994. 14. همان، حدیث 997. 15. جامع الأخبار، ص 106. 16. روزگار رهایی، حدیث 996. 17. همان، حدیث 1042. 18. همان، حدیث 1043. 19. روزگار رهایی، حدیث 1013. 20. همان، حدیث 1058. 21. مؤمنون / 51. 22. روزگار رهایی، حدیث 1093. 23. همان، حدیث 1094. 24. همان، حدیث 1097. 25. روزگار رهایی، حدیث 969. 26. همان، حدیث 970. منبع: نیلی پور، مهدی؛ (1388)، خانواده مهدوی، اصفهان: مرغ سلیمان، چاپ سوم