عيين وقت براي ظهور؛ آسیبی جدی در عرصه مهدویت

يکي از آسيب‌ها تعيين وقت براي ظهور است؛ اگر چه گسترش شور و شوق عمومي براي ظهور حضرت حجت عليه‌السّلام پديده‌ مبارکي است؛ اما اگر اين پديده به تعيين زمان براي ظهور و اميدوار ساختن مردم به ظهور ايشان در زماني معين منجر شود، جاي تأمل بسيار دارد زيرا بر اساس برخي روايات نقل شده از ائمه عليهم‌السّلام هيچ کس جز خداي تبارک و تعالي از زمان ظهور آگاهي ندارد و از اين رو تعيين وقت براي ظهور (توقيت) جايز نيست و حکمت الهي بر اين است که وقت ظهور آن حضرت بر بندگان مخفي بماند، لذا احدي نمي‌تواند زماني براي ظهور تعيين کند.
فضيل بن يسار از امام باقر عليه‌السّلام پرسيد:«هَل لفهذا الامر وقتٌ؟ فقال: کَذَبَ الوقّاتون، کَذَبَ الوقّاتون، کَذَبَ الوقّاتون»؛[12] «آيا براي اين امر وقتي معين است؟ آن حضرت سه مرتبه فرمودند: آنان که وقتي براي آن تعيين مي‌کنند، دروغ مي‌گويند.»
همچنين در روايتي ديگر امام باقر عليه‌السّلام خطاب به محمّد بن مسلم فرموده‌اند: «يا محمّد، مَن أخبَرَکَ عنّا تَوقيتاً فَلا تَهابنَّ أن تفکَـذفّبـفه، فإنّا لانفوقفّـتف لفأحدف وقتاً»؛[13] «اي محمّد، هر کس براي تو خبري از ما درباره‌ي تعيين وقت ظهور نقل کرد در تکذيب او درنگ نکن؛ زيرا ما (اهل‌بيت) براي هيچ کس وقت (ظهور) را تعيين نکرده‌ايم.»

و نيز در توقيعي که از ناحيه‌ي مقدسه صاحب‌الزمان عليه‌السّلام در پاسخ به پرسش‌هاي اسحاق بن يعقوب صادر شده، چنين مي‌خوانيم: «و أمّا ظهورف الفرج فإنّـه إلي الله، تعالي ذفکرفهف، وَ کَذَبَ الوقّاتون»؛[14] «و اما آشکار شدن فرج، به اراده‌ي خداوند است و آنان که (براي ظهور) وقت تعيين مي‌کنند دروغ مي‌گويند.»
با اين حال بعضي آگاهانه يا ناآگاهانه براي ظهور وقت تعيين مي‌کنند که کم‌ترين اثر آن احساس يأس و نااميدي براي کساني است که اين وعده‌هاي دروغين را باور کرده‌اند ولي خلاف آن را ديده‌اند.
بنابراين منتظران واقعي بايد خود را از دام شيّادان و نيز نادانان حفظ کنند و درباره‌ي زمان ظهور تنها منتظر اراده‌ي پروردگار باشند. رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله‌و‌سلم نيز در مورد زمان ظهور که همانند قيامت، ناگهاني و غيرمنتظره است، فرموده‌اند:
«مَثلفهف مَثَلف السّاعَةف الّتي لايفجَلفّيهَا لفوَقتفها إلّا هفوَ ثَقفلَت ففي السَّمَاوَاتف وَ الأَرضف لايَأتفيکفم إفلّا بَغتَةً»؛[15] «ظهور او (قائم عليه‌السّلام) مانند قيامت است. تنها خداوند است که چون زمانش فرا رسد، آشکارش مي‌سازد. فرا رسيدن آن بر آسمانيان و زمينيان پوشيده است و جز به ناگهان بر شما نيايد.»
اين دسته از روايات از يک سو هشداري است به شيعيان که در هر لحظه آماده‌ي ظهور حجّت حق باشند و از سويي ديگر تذکري به همه‌ي کساني است که در پي تعيين وقت براي ظهورند.