11لوس کردن، کودکان را موجوداتی ضعیف و بی اراده بار می آورد.
12- کودک را تحقیر نکنید.
13- برای کودکان خود دعا کنید.
14- تذکرات را با ملایمات بیان کنید تا سدی بین والدین و فرزندان نشود.
15- اگر کودک در خانه مورد احترام باشد، کمتر از اوامر پدر و مادر سرپیچی می کند. احترام به کودک و حسن معاشرت پدر و مادر با وی یکی از اساسی ترین عوامل ایجاد شخصیت در کودک است.
16- مربی خوب کسی است که خواسته های کودک را از راه های صحیح و با روش درست تعدیل کند.
17- ایمان را در کودکتان تقویت کنید.
امام صادق علیه السلام می فرماید: احادیث اسلامی را به فرزندان خود هر چه زودتر بیاموزید، قبل از آنکه مخالفین بر شما سبقت گیرند و دل های کوکان شما را با سخنان نادرست خویش اشغال نمایند.
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: وای بر فرزندان آخرالزمان از روش ناپسند پدرانشان، پدران مسلمانی که هیچ یک از فرائض دینی را به فرزندان نمی آموزند. به ناچیزی از امور مادی درباره آنها قانع اند. من از این مردم بری و بیزارم.
18- از مچ گیری و رفتار سرورانه با کودکان بپرهیزید.
19- فرزند را راستگو تربیت کنید. در خانه طوری رفتار کنید که اطفال به راستگویی عادت کنند.
20- کودک را نترسانید زیرا ترس شخصیت کودک را از بین می برد و دچار اختلال روانی می کند.
منتظر مباحث بعدی ما باشید

اولین بیعت کننده با امام زمان کیست؟!

اولين مسئله اي كه پس از اعلام ظهور حضرت قائم(عج) به وجود خواهد آمد مسئله بيعت با ايشان است واين سوال به ذهن متبادر مي شود كه چه كسي اولين بار با ايشان بيعت خواهد كرد. از روایات رسيده از جانب معصومين(ع) چنین استفاده می شود كه اوّلین كسی با حضرت مهدی(عج) بیعت كرده و به دست مبارك آن جناب بوسه می زند، حضرت جبرئیل امین فرشته مقرّب الهی است.

مفضّل بن عمر از امام صادق(ع) روایت كرده كه فرمود: آنگاه كه خداوند به حضرت قائم اجازه خروج دهد، آن حضرت به منبر رود، پس مردم را به سوی خویش دعوت كند و به خداوند سوگندشان دهد و به حق خویش آنها را بخواند و به این كه بین ایشان و روش رسول خدا(ص) رفتار كند و به كردار آن حضرت عمل كند.
آنگاه خداوند جبرئیل را می فرستد كه نزد او بیاید، جبرئیل در حجر اسماعیل نزد آن حضرت می آید و می گوید: به چه چیز مردم را می خوانی؟ حضرت قائم(ع) دعوت خود را به او خبر دهد. جبرئیل می گوید: من نخستین كسی هستم كه با تو بیعت می نمایم، دست خویش را برای بیعت باز كن، پس دست به دست آن حضرت گذارد و متجاوز از سیصد و ده مرد نزد او بیایند و با او بیعت نمایند و در مكه می ماند تا یارانش به ده هزار نفر برسد، سپس از آنجا به مدینه رهسپار گردد.(1)
همچنين نقل شده است كه حضرت قائم(عج) پشت به حرم(خانه كعبه) می دهد و دست خود را دراز می كند مثل دست موسی … آنگاه می فرمایند: این دست خداست و از جانب خداست و به امر خدا كشیده شد و این آیه را تلاوت می كند :"ان الذین یبایعونك انما یبایعون الله یدالله فوق ایدیهم، فمن نكث فانما ینكث علی نفسه …". پس اول كسی كه دست آن حضرت را می بوسد جبرئیل است و با آن جناب بیعت می نماید و پشت سر او فرشتگان و نجبای جنّ و نقیبان آن حضرت بیعت می كنند. (2)

منابع:
1-مهدی موعود، ترجمه و نگارش علی دوانی، ص1154
2-اسرار العقائد، ج 2، ص 100 به نقل از كتاب “یكصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان(عج)"، از علیرضا رجالی تهرانی،‌ انتشارات نبوت

برگرفته ازسایت منتظران منجی (عج)

برداشت نادرست از انتظار

از آسیب‏هاى مهم در فرهنگ مهدویت، تفسیرها و برداشت‏هاى نادرست از موضوعات و مصاديق آن است. تحلیل نادرست و ناقص از روایات به دریافت غیر صحیح و منحرف نمودن اعتقادات عملي افراد و جامعه منتظر مى‏انجامد. در حال حاضر دو تفكر و نگرش كلي در جامعه شيعه نسبت به اُمور آخرالزماني و مقوله هاي مربوط به مهدويت وجود دارد.

الف- يك تفكر معتقد است كه هر حكومتي را به هر شكل، باطل و برخلاف اسلام است و مي‏گويد: ‏هر اقدامي براي تشكيل حكومت در زمان غيبت، خلاف شرع و مخالف نصوص و روايات معتبر است به اين استدلال كه در روايات آمده است:« ‏هر عَلَم و پرچمي قبل از ظهور قائم(عليه السلام) باطل است ».

1- اين تفكر انتظار فرج را در دعا براي فرج، اَمر به معروف و نهي از منكرهاي جزئي منحصر دانسته و بيشتر از آن، وظيفه‏ائي براي خويش قائل نيستند.

2- در مواردي حتي امر به معروف و نهي از منكرهاي جزئي را نيز برنمي‏تابند. چون معتقدند در دوران غيبت، كاري از آنها برنمي‏آيد و جُز انكار قلبي يك گناه، تكليفي به عهده ندارند.

3- سقوط جامعه و حركت آن به سمت قهقراء را حتمي دانسته و معتقد هستند كه بايد مترصد و مراقب خود و خانواده خويش باشند. به همين دليل به آنان اتهام زده مي‌شود كه « اين تفكر، انتظار را چنين تفسير مي‏كند: نه تنها نبايد جلوي مفاسد و گناهان را گرفت، بلكه بايستي به آنها دامن زد تا زمينه ظهور حضرت حجّت هر چه بيشتر فراهم گردد ».

ب- تفكر و انديشه ديگر كه نظام سياسي حاكم بر ايران، آن را نمايندگي مي‌نمايد، مي‌گويد: قيام حضرت صاحب الزمان(عج الله تعالي فرجه الشريف) زمينه سازي و آمادگي مي‏طلبد. پس ما بايد با تشكيل يك دولت و حكومت قوي و مقتدر، با آموزشهاي ديني و علمي، نسلي منتظِر و كوشا را تربيت نمائيم كه زمينه را براي ظهور حضرت امام زمان(عليه السلام)، آماده نمايد.

الف- پيامدها:
هر گونه اشتباه و انحراف در موضوع انتظار و مهدويت، باعث ايجاد گسست و پراكندگي، عداوت و دشمني در بين شيعيان و حتّي تأخير در امر ظهور و فَرَج حضر امام زمان(عجل الله تعالي فرجه الشريف) مي‌گردد.
آن حضرت(عليه السلام) به عنوان تذكر و هشدار نسبت به اين موضوع، خطاب به جناب شيخ مفيد(رحمه الله عليه) فرمودند: « وَ لَوْ اَنَّ اَشْياعَنَا وَفَّقَهُمُ اللهُ لِطَاعَتِهِ عَلَي اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهِدَتِنَا… اگر شیعیان ما که خداوند ایشان را به اطاعت خویش موفق بدارد، در وفاي به عهد و پيماني كه دارند، همدل ميشدند، هرگز سعادت ديدار ما از ايشان به تاخير نمي‌افتاد و زودتر نصيب آنان ميگشت»*1
پيش از طرح منشأ و علل چنين ديدگاه‏هايي، لازم است به برخي از پيامدهاي اين نظرياتي كه با روح مهدويت و انتظار براي ظهور و قيام موعود و برپائي حكومت اهل بيت رسول اكرم(صلي الله عليه و آله) ناسازكار است، اشاره شود.
1‌- قانع بودن به وضع موجود جامعه شيعه و عدم اهتمام براي تحقق دولت آل رسول الله(صلي الله عليه و آله).
2‌- عقب ماندگي ديني و انحراف در اعتقاد عملي افراد.
3‌- تسلّط بيگانگان و زبوني در مقابل آنها به علت تعاملات سياسي و اقتصادي كه مبتني بر قوانين جاري بين‌المللي مي‌باشد كه توسط كشورهاي دارالكفر پايه گذاري شده است.
4‌- نااميدي و پذيرش شكست در حوزه فرد و اجتماع.
5‌- ناتواني دولت و نابساماني اُمور كشور در برپائي عدالت حتي به شكل صوري، كه منجر به ايجاد شبهه در دولت مهدوي مي‌گردد.
6‌- فراگير شدن ستم با توجيه ديني و حكومتي(نگاهي داشته باشيم به حكومت كليسا در دوران قرون وسطي در اروپا، كه حكومت دين بدون زعامت يك فرمانرواي معصوم چه بلائي بر سَر مردو و دين مسيحيت آورد.)
7‌- همراهي و مددجوئي از دشمنان اهل بيت رسول الله (صلي الله عليه و آله).
8‌- قبول ذلّت و بدبختي در حوزه فرد و اجتماع.
9‌- مشكلتر ساختن حركت و قيام امام زمان(عليه السلام) چرا كه هر چه فساد و تباهي بيشتر شود، كار امام(عليه السلام) در مبارزه سخت‏تر و طولاني مي‏گردد.
10‌- تعطيلي محتواي بسياري از آيات و روايات مانند: امر به معروف و نهي از منكر.

ب- خاستگاه و منشأ برداشت‏هاي انحرافي عبارت است از:
1‌- كوته فكري و عدم بصيرت كافي نسبت به دين.
2‌- تمايل به انحرافات اخلاقي و ايماني و اقتصادي در سطح وسيع كه براي رسيدن به آن، نياز به اعمال قدرت اجرائي مي‌باشد.
3‌- جاه طلبي و قدرت طلبي در لباس دين.
4‌- توهم اينكه غير از امام زمان(عليه السلام) كس ديگري نيز مي‏تواند همه فسادها و تباهي‏ها را به صورت كامل برچيند و تمامي خيرها و صلاح‏ها را در همه ابعاد و زمنيه‏ها حاكم سازد.
5‌- هدف، وسيله را توجيه مي‏كند: « ‏الغايات تبرّر المبادي؛ هدف‏ها، وسيله‏هاي نامشروع را مشروعيت مي‏بخشد.» پس بهترين راه براي رسيدن به قدرت و حكومت، استفاده ابزاري از دين مي‌باشد.

ج- مبارزه و درمان:
1‌- علم و بصيرت در ديني، در مقابل كج انديشي‏ها و برداشت‏هاي غلط.
2‌- تقوا در مقابل هوي و هوس.
3‌- علم و بصيرت در حوزه اخلاق و اجتماع براي تشخيص مصاديق انتظار و وظايف منتظران.
4‌- تبيين و روشنگري انديشمندان و علماء در حوزه مسائل ديني انتظار.
5‌- پيروي از علماي راستين كه مصداق نايبان عام امام زمان(عليه السلام) هستند.
6‌- به حاشيه راندن تفكرات به ظاهر مدرن، اما در باطن برخاسته از علوم بشري و الحادي يونان باستان، مثل فلسفه و تصوف كه به نام حكمت و عرفان به مردم معرفي مي‌شود.

پي‌نوشت:
*1- بحارالانوار، جلد 53، صفحه 177
منبع
موضوعات مرتبط: آسیب شناسی مهدویت

در مجموع، علل ادعاى دروغين مهدويت را مى‏شود در چهار عنوان بيان كرد:
الف) سوء استفاده از شرايط به وجود آمده در عصر خفقان؛
مردمى كه تحت فشار حكومتى ظالم بوده‏اند، به مجرّد نغمه‏اى با عنوان مهدويت، با آن هم‏ساز شده و بدون تحقيق، شتابان مى‏پذيرفتند. در اين صورت، مدعى مهدويت، با استفاده ابزارى از نياز مردم، پى اهداف دنيوى خود حركت مى‏كند.
ب) كسب پيروزى بر دشمنان؛
گروهى هم با سعى و تلاش و ايجاد اميد به پيروزى در پيروان خود و تقويت روحيه آنان و تكيه بر رواياتى كه مى‏گويد: مهدى جهان را از عدل و داد پر مى‏كند، مدعى اين مقام مهم مى‏شدند.
ج) كسب منافع مادى؛
عده‏اى با ادعاى مهدويت، در پى جمع‏آورى اموال مسلمين از بيت‏المال بودند.
د) پشتيبانى برخى قدرتها از چنين ادعاهايى؛
حكومتها مدعى مى‏شدند كه او مهدى است؛ آن وقت مهدى دروغين را مى‏كشتند و اعلام مى‏كردند كه مهدى از بين رفته و رفع نگرانى شده و ديگر خطرى حكومت را تهديد نمى‏كند.(10)

پي نوشت ها :
1. اصول مذهب‏الشيعة الامامية الاثنى عشرية عرضٌ و نقدٌ، دكتر قفارى، انتشارات دارالرضا، سه جلدى، جلد 2، ص 1123 - 999.
2. تاريخ عصر غيبت، مسعود پور سيد آقايى و ديگران، ص 406، چاپ اول، 1379، انتشارات حضور، قم.
3. او خواهد آمد، على‏اكبر مهدى‏پور، ص 139، ويرايش دوم، چاپ دهم، پاييز 1379، انتشارات رسالت.
4. سيماى مهدى موعود(عج) در آيينه شعر فارسى، استاد محمدعلى مجاهدى، ص 256، چاپ اول، انتشارات جمكران، زمستان 1380.
5. اين روايات در كتاب منتخب الأثر فى الامام الثانى عشر، تأليف آيت‏ا… لطف‏ا… صافى گلپايگانى، فصل اول، باب 4، ص 97، تحت عنوان «الائمة اثنا عشر اولهم على(ع) و آخرهم المهدى(ع)» و باب 5، ص 103، تحت عنوان «والائمة اثناعشر و آخرهم مهدى» آمده است. (انتشارات معصوميه، چاپ دوم، 1421 ق).
6. در انتظار ققنوس، سيدثامر العميدى، ترجمه و تحقيق مهدى على‏زاده، ص 216، انتشارات مؤسسه امام خمينى(ره)، چاپ اول، زمستان 1379.
7. همان.
8. همان.
9. مهدى منتظر در انديشه اسلامى، سيد ثامر العميدى، ترجمه محمدباقر محبوب القلوب ص 331، چاپ دهم 1380 پائيز، انتشارات جمكران.
10. غاليان، نعمت‏ا… صفرى فروشانى، ص 227-226 (با كمى تغيير)، انتشارات بنياد پژوهش‏هاى اسلامى، آستان قدس رضوى، چاپ اول، 1378.

منبع: مجله انتظار، شماره 8
منتظر مباحث بعدی ما باشید

1-هدیه را اول به دختر بدهید. 2- با طفل خود بازی کودکانه بکنید. 3- اطفال را بخاطر گریه هاشان نزنید زیرا تا مدتی گریه شهادت به وحدانیت خداوند، شهادت به نبی اکرم و دعا برای والدین است. 4- فرزندان خود را ببوسید. پس همانا برای هر بوسیدن درجه ای در بهشت است. 5- با سلام کردن به فرزندتان به او شخصیت دهید. 6- کودک را در کارهای کودکانه خود تمسخر نکنید. کارهایش را احمقانه نخوانید. 7- فرزند را زیاد امر و نهی نکنید تا جرات پیدا کند و در بزرگسالی نافرمان شود. 8- به فرزندان خود شخصیت دهید. 9- به وعده خود وفا کنید. 10- برای تربیت جنسی کودکان، پدر و مادر باید نخست به فرزندان بیاموزند که سرزده وارد اتاق نشوند و اجازه بگیرند. در این راستا مادران دقت کنند هنگام نظافت بچه ها و نوزادان، کودکی دیگر بخصوص همجنس نظاره گر نباشد. از زمان خردسالی با اندام تناسلی و ران ها و سینه های طفل بازی نکنید. نباید فرزندان را در محیط های خلوت، تنها با دیگری خصوصا خواهر و برادر آزاد گذاشت. دختر 6 ساله را مرد نامحرم بر دامن ننشاند و نبوسد. نباید اندام دختر بچه ها در برابر دیگران عریان باشد. در کودکان عشق و علاقه به نماز را ایجاد کنیم. در سنین بالاتر از بلوغ و نشانه هایش دختر و پسر را آگاه کنیم. منتظر مباحث بعدی ما باشید