حکمت بیماری

تردیدی وجود ندارد که در نظام هستی هیچ پدیده ای بی حکمت نیست ،هر چند این حکمت بر ما پوشیده مانده باشد .

امام صادق علیه السلام، درباره حکمت بیماری فرموده است:

بیماری بر چند گونه است: بیماری آزمون، بیماری کیفر،بیماری ای که علت مرگ قرار داده شده است

امام صادق(علیه السلام) در این سخن سه حکمت برای بیماری ذکر کرده واین هر سه، بر دانش طب،ناشناخته است.«1»

1- تربیت مهم ترین حکمت بیماری ، نقش سازنده تربیتی آن در زندگی انسان است از پیامبر خدا روایت شده است که در این زمینه فرمود: بیماری ، تازیانه خدا در زمین است که با آن بندگان خویش را ادب می کند

البته در مورد خطا کاران پاک سازی جان می باشد، نقش تربیتی بیماری در پاره کردن پرده های غفلت، بیدار کردن آنها و تزکیه جانشان از ناپاکی ها وآلودگی ها تجلی می یابد اما بیماری نیکو کاران و پرهیزگاران، برای تکامل آنها می باشد

2-کیفر برای کسانی که بدان پایه از آلودگی روحی دچار شده اند که جانشان اصلح وتربیت را برنمی تابد همین بیماری نوعی کیفر الهی بشمار می آید.

امام رضا (علیه السلام) می فرمایند: بیماری برای مومن ، تطهیر ورحمت وبرای کافر،عذاب ولعنت است.«2»

3- عامل مرگ گاه بیماری، نه حکمت تربیتی نهفته است، ونه فلسفه کیفری، بلکه مرگ را درپی می آورد. اما در نظام آفرینش،مرگ هم بدون حکمت نیست ؛ چه همه، باید

بمیرند. از دیدگاه احادیث اسلامی، هر بیماری ای درمان دارد و یگانه دردی که هیچ درمانی ندارد، مرگ است

در حدیث نبوی آمده است: خداوند هیچ دردی را فرو نفرستاده ، مگر این که در مانی نیز برایش درمانی فرستاده است .«3»

در پرتو این رهنمودها است که می گوییم:دانش پزشکی ، به قله کمال خویش دست نمی یابد مگر هنگامی که برای همه بیماری ها درمان کشف کنند اما بی گمان دانش یاد شده نمی تواند برای مرگ دارو و درمانی را فراهم سازد.

 پی نوشت

1.محمدی ری شهری ، محمد، دانشنامه احادیث پزشکی ص 126 . بحار الانوار،ج1،ص147 دانشنامه احادیث پزشکی ص131

 2.بحار الانوار،ج1،ص147

3.دانشنامهاحادیثپزشکیري،ص131

منبع

ری شهری محمد،احادیث پزشکی،قم دارالحدیث،1383