صدقات پنهانی

بسیاری از خانواده های محروم و نیازمند مدینه، شبانگاه از لطف و بخشش مردی ناشناس بهره مند می شدند که هرگز او را نشناختند مگر زمانی که علی بن الحسین علیه السلام در گذشت. پس از آن بود که آن مرد ناشناس دیگر به سراغ آنان نیامد و دانستند آن امدادگر ناشناس، حضرت زین العابدین علیه السلام است.

زُهَری یکی از معاصران امام علیه السلام می گوید: «شبی سرد و بارانی، علی بن الحسین علیه السلام را دیدم که آرد و هیزم بر پشت داشت و آن را برای فقیران می برد. گفتم: ای پسر رسول خدا، این چیست؟ حضرت فرمودند: سفری در پیش دارم و توشه آن را آماده کرده ام تا در جای امنی بگذارم. به امام گفتم: اجازه دهید من آن بار را حمل کنم؛ چراکه شأن شما بالاتر از این است، حضرت قبول نکردند و سپس فرمودند: من شأن خود را از حمل باری که در سفر از هلاک شدن نجاتم دهد و ورودم به مقصد را نیکو گرداند، برتر نمی دانم».

زینت پرستندگان

امام سجاد علیه السلام در امر عبادت و مناجات با حضرت حق از همگان پیشی گرفته بود، چندان که مورد سوال و حتی اعتراض خاندان و یاران خویش قرار می گرفت.

امام علیه السلام در هنگام ادای فریضه نماز، چنان خوف خدا سراسر وجودش را فرا می گرفت که تمام اعضای بدنش می لرزید و چون وارد نماز می شد چنان خشک و بی حرکت می ایستاد که جز آنچه باد از لباسشان تکان می داد دیگر حرکتی از او مشاهده نمی شد. امام باقر علیه السلام عبادت پدرش را چنین توصیف می کنند: «پدرم در نماز قیامی داشتند چون قیام بنده ای ذلیل در پیشگاه سلطانی با شکوه و با هیبت، و نماز او چنان می نمود که نماز وداع است و گویی برای همیشه با آن خداحافظی می کند».

1- قرآن، منبع اصلی همه معارف وقوانین اسلامی است ودر حقیقت،به منزله قانون اساسی همه قوانین اسلامی است. همان گونه که در قانون اساسی هرکشور ، اصول واهداف ومسۆولیت های ارگان ها ونهادها به صورت کلّی وبدون شرح وتوضیح کامل ثبت شده وشرح وتبیین آن به عهده قانون های عادی است، درقرآن نیزبرخی ازمعارف اسلامی به صورت کلّی ومجمل بیان شده وتقسیر وتوضیح آن برعهده پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نهاده شده است .

در مورد مهدویت نیز چنین است. ریشه اصلی این تفکّر، قرآن است که درچند آیه، نابودی ستم راپیش بینی کرده و پیروزی پارسایان، صالحان ومستضعفان رانوید داده وفرجام کار را از آن پرهیزکاران دانسته و بشارت داده که در پایان جهان، نیکوکاران حاکم خواهند شد.

در تفسیر این آیات، روایات فراوانی از پیامبر وائمّه(علیهم السلام) نقل شده است که بنا بر آنها ،حکومت امام مهدی (علیه السلام) درآخرالزمان همان حکومت مستضعفان وصالحان است که درقرآن، بشارت به آن داده شده است.

خداوند درسیصد وشصت وپنج آیه که در هشتاد سوره آمده است، به صورت کلّی درباره مهدویت سخن گفته است . بیش از پانصد روایت از پیامبر وائمه(علیهم السلام)در تفسیر این آیات (نگارنده تمام این روایات رادر«معجم احادیث الامام المهدی »، ج 5 باهمکاری گروهی ازنویسندگان گردآورده است.) نقل شده است. از باب نمونه، به چند آیه وروایت بسنده می کنیم:

الف)« وَنُرِیدُأَن نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ استُضعِفُوا فِی الأَرضِ وَنَجعَلَهُم أَئِمَّةَ وَ نَجعَلَهُمُ الوارِثِینَ»؛ مامی خواهیم برمستضعفان زمین منت نهیم وآنان راپیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم.(1)

یونس بن عبدالرحمن از امام کاظم (علیه السلام) پرسید: آیا شما همان قائم به حق هستید؟ امام کاظم (علیه السلام) فرمودند:«آری ، من قائم به حق هستم، اما آن قائم به حقی که زمین را از دشمنان خداپاک می کند و آن را پر از عدل و داد می کند، پس از آنکه پر از ظلم و جور شده است، او پنجمین فرزند از اولاد من است که غیبتش طولانی خواهد شد»

سلمان فارسی رحمه الله گوید: رسول خدا (صلی الله علیه وآله )فرمود: «خداوند هیچ پیامبر ورسولی رانفرستاد، مگر آنکه برای اودوازده نقیب قرار داد. پس نام یازده امام راشمرد وفرمود: سپس فرزندش ، محمد بن الحسن المهدی (عجل الله فرجه الشریف ) است که به امر پروردگار قیام می کند».(2)

ب)« وَلَقَدکَتَبنافِی الزَّبورِ مِن بَعدِالذِّکرِأَنَّ الاَرضَ یَرِثُها عِبادَی الصّالحونَ»؛ درزبور بعد از ذکر(تورات) نوشتیم : بندگان شایسته ام وارث حکومت زمین خواهند شد. درتفسیر این آیه ، محمّد بن عبدالله بن حسن از امام باقر (علیه السلام) نقل کرده که آن حضرت فرمود: «مراد از آیه ، قائم آل محمّد (علیه السلام) ویارانش می باشند»(3).

 ج) أمَّن یُجیبُ المُضطر اذا دعاه ویکشف السوء ویجعلکم خلفاءالارض»(4)  و یاکسی که دعای مضطرّوگرفتار رااجابت می کند هنگامی که اورامی خواند ، وبلاوسختی رابرطرف می سازد وشماراخلفای زمین قرارمی دهد… 

امام باقر (علیه السلام) درتفسیر این آیه ، ضمن حدیث مفصّلی، سخنرانی امام عصر(ارواحناله الفداء) رادرموقع ظهوردرمکّه بیان می فرماید: «اوّلین کسی که با او بیعت می کند، جبرئیل است و سپس بیش ازسیصد نفر با او بیعت خواهند نمود».(5) 

2- این پرسش اختصاص به مهدویت ندارد بلکه درباره خصوصیات و جزئیات بیشتر احکام اسلامی همانند نماز ،روزه و زکات نیزمطرح است،چون درهیچ جای قرآن از شماره رکعات نمازهای پنج گانه یا شرایط وجوب زکات، سخن به میان نیامده است.

پی نوشت

1-سوره قصص آیه 5

2-دلائل الامه ،ص237

3-معجم الامام المهدی (علیه السلام) ج5،ص262

4-سوره نمل،آیه62

5-تفسیر عیاشی،ج2،ص56

مطالعه شده از سایت تبیان

دستان زحمت کش پدر ، در کنار سفره ی شامی که سرد شد اما نوش جان نشد

هنگامي كه امپراطور روم نماينده اي را نزد امام حسين عليه السلام و يزيد بن معاويه فرستاده بود؛ البته اين خبر مفصل است كه مقدار مورد نياز از آن را به اختصار مي آوريم.

نماينده امپراطور از ايشان در باره كهكشان و آن هفت چيزي كه مخلوق خدايند و در بيرون از رحم آفريده شده اند پرسيد. امام حسين عليه السلام از شنيدن اين سوال خنديد. به ايشان عرض كرد: چه چيز باعث خنده شما شد؟ امام فرمود: زيرا تو از چيزهايي پرسيدي كه در برابر گستردگي علم چون خاشاكي در پهناي دريا باشد. اما كهكشان با تمام عظمتش به مثابه كمان خداست. و آن هفت چيزي كه در درون رحم آفريده نشده اند: نخستين آنها آدم عليه السلام است، سپس حوا، آن كلاغ كه قابيل دفن كردن را از او آموخت ، گوسفند ابراهيم عليه السلام براي قرباني ، شتر خدا كه معجزه حضرت صالح عليه السلام بود ، عصاي موسي عليه السلام و آن پرنده اي كه عيسي بن مريم عليه السلام آفريد.

سپس در باره روزي بندگان پرسيد امام حسين عليه السلام فرمود: روزي بندگان در آسمان چهارم است كه خداوند آن را به اندازه فرو مي فرستد و به اندازه هم گشايش دهد.

آنگاه از محل گردهمايي ارواح مومنين پرسيد. امام فرمود: ارواح مومنين در شب جمعه زير صخره بيت المقدس گرد هم آيند و آنجا پايين ترين مرتبه عرش خداست كه از آنجا خدا زمين را پهناور نمايد و بر آن پيموده شود و از آنجا بر آسمان استيلا مي يابد.

اما محل گردهمايي ارواح كافران در اين دنيا در حضرموت كه پشت شهر يمن است مي باشد. سپس خدا آتشي از مغرب و آتشي از مشرق برانگيزد كه ميان آنها دو باد است كه مردم را به سوي صخره بيت المقدس گرد مي آورند و در جانب راست آن صخره نگه داشته شوند و بهشت براي تقوا پيشگان جلوه نمايي كند و دوزخ به جانب چپ آن صخره در عمق آن زمين باشد و فلق و سجين در آن است و همه مردم از نزد آن صخره پراكنده مي شوند، آن كس كه بهشتي است از آنجا داخل بهشت مي شود و آن كس كه جهنمي است از همان جا به جهنم وارد مي شود.(1)

پی نوشت

تحف العقول عن الرسول،حرانی ابو محمد،ص،421

مطالعه شده از کتاب

تحف العقول عن الرسول،حرانی ابو محمد، انتشارات آل علی،1393

حکمت بیماری

تردیدی وجود ندارد که در نظام هستی هیچ پدیده ای بی حکمت نیست ،هر چند این حکمت بر ما پوشیده مانده باشد .

امام صادق علیه السلام، درباره حکمت بیماری فرموده است:

بیماری بر چند گونه است: بیماری آزمون، بیماری کیفر،بیماری ای که علت مرگ قرار داده شده است

امام صادق(علیه السلام) در این سخن سه حکمت برای بیماری ذکر کرده واین هر سه، بر دانش طب،ناشناخته است.«1»

1- تربیت مهم ترین حکمت بیماری ، نقش سازنده تربیتی آن در زندگی انسان است از پیامبر خدا روایت شده است که در این زمینه فرمود: بیماری ، تازیانه خدا در زمین است که با آن بندگان خویش را ادب می کند

البته در مورد خطا کاران پاک سازی جان می باشد، نقش تربیتی بیماری در پاره کردن پرده های غفلت، بیدار کردن آنها و تزکیه جانشان از ناپاکی ها وآلودگی ها تجلی می یابد اما بیماری نیکو کاران و پرهیزگاران، برای تکامل آنها می باشد

2-کیفر برای کسانی که بدان پایه از آلودگی روحی دچار شده اند که جانشان اصلح وتربیت را برنمی تابد همین بیماری نوعی کیفر الهی بشمار می آید.

امام رضا (علیه السلام) می فرمایند: بیماری برای مومن ، تطهیر ورحمت وبرای کافر،عذاب ولعنت است.«2»

3- عامل مرگ گاه بیماری، نه حکمت تربیتی نهفته است، ونه فلسفه کیفری، بلکه مرگ را درپی می آورد. اما در نظام آفرینش،مرگ هم بدون حکمت نیست ؛ چه همه، باید

بمیرند. از دیدگاه احادیث اسلامی، هر بیماری ای درمان دارد و یگانه دردی که هیچ درمانی ندارد، مرگ است

در حدیث نبوی آمده است: خداوند هیچ دردی را فرو نفرستاده ، مگر این که در مانی نیز برایش درمانی فرستاده است .«3»

در پرتو این رهنمودها است که می گوییم:دانش پزشکی ، به قله کمال خویش دست نمی یابد مگر هنگامی که برای همه بیماری ها درمان کشف کنند اما بی گمان دانش یاد شده نمی تواند برای مرگ دارو و درمانی را فراهم سازد.

 پی نوشت

1.محمدی ری شهری ، محمد، دانشنامه احادیث پزشکی ص 126 . بحار الانوار،ج1،ص147 دانشنامه احادیث پزشکی ص131

 2.بحار الانوار،ج1،ص147

3.دانشنامهاحادیثپزشکیري،ص131

منبع

ری شهری محمد،احادیث پزشکی،قم دارالحدیث،1383

پرسش :

حضرت زينب بعد از حادثه كربلا چه قدر عمر كرد و چه كارهايي انجام داد؟

پاسخ :

در خصوص تاريخ درگذشت حضرت زينب (س) اختلاف نظر است . برخي تاريخ وفات وي را سال 63 هجري قمري دانسته‌اند(1) و بعضي ديگر 65 هجري قمري (2) . ولي مشهور آن است كه وي در سال 62 هجري قمري درگذشته است بر اين اساس حضرت بعد از حادثه عاشورا تنها يك سال و اندي زنده بود.(3)

حضرت زينب (س) بعد از حادثه عاشورا به پاسداري از قيام امام حسين(ع) پرداخته و سرپرستي اهل بيت را بر عهده گرفت. بي‌ترديد اگر خطبه هاي آتشين و آموزنده حضرت نبود، يزيد و يزيديان ، نهضت عاشورا را تحريف و خون شهدا را پايمال مي‌كردند.

حضرت زينب (س) در كوفه خطبه خواند تا مردم را از خواب غفلت بيدار كند و افكار عمومي را متحول نمايد . خطبه حضرت در كوفه به گونه اي مؤثر بود كه زمينه‌هاي قيام توابين را فراهم كرد و نگرش مردم كوفه را نسبت به قيام امام و اهداف حضرت تغيير داد. افزون بر آن، آنان را از رفتارشان نسبت به اهل بيت پشيمان كرد.

حضرت زينب (س) در شام با خطبه خواندن و اتخاذ سياست‌هاي منطقي، افكار عمومي حاكم بر شام را نيز تغيير داد. هر كلمه خطبه او همانند رعد و برق بر كاخ يزيد فرود مي‌آمد. بعد از خطبه خواندن امام سجاد(ع) و حضرت زينب ، چنان مردم تحت تأثير قرار گرفتند، كه يزيد مجبور شد اهل بيت امام حسين(ع) را به مدينه بفرستد و از كار خود اعلام نارضايتي كند.

اهل بيت(ع) در شام به معرفي امام حسين و اهداف قيام او پرداخته و از مظلوميت ايشان سخن گفته و جنايات يزيد و يزيديان را معرفي كردند.

زينب (س) بعد از برگشت به مدينه نيز به پاسداري از قيام امام حسين(ع) پرداخته و ظلم و ستم يزيد را بيان نمود. فعاليت هاي حضرت در قالب روضه خواني، عزاداري و … ظهور نمود.

وجود بانوي بانوان، زينب در مدينه كافي بود كه آتش حزن بر شهيدان را شعله‌ور كند و مردم را بر ضد ستمكاران بشوراند. كار به جايي رسيد كه نزديك شد شورش بر ضد بني‌اميه صورت گيرد. فرماندار مدينه به يزيد گزارش داد: ” بودن زينب ميان اهل مدينه، احساسات را بر مي انگيزاند. او زني است فصيح، خردمند و دانا. او و كساني كه با وي هستند، تصميم گرفته‌اند براي خون خواهي قيام كنند.” يزيد دستور داد باقي مانده اهل بيت را به شهرها و نقاط مختلف تبعيد كرده و پراكنده سازند. فرماندار از حضرت زينب (س) خواست از مدينه بيرون رود و هر جاي كه مي‌خواهد اقامت كند.(4)

فعاليت هاي حضرت زينب (س) بعد از حادثه عاشورا در حفظ و پاسداري از قيام امام ارزنده و چشمگير بود، تا آنجا كه شاعران گفته اند:

سرّ ني در نينوا مي ماند اگر زينب نبود

كربلا در كربلا مي‌ماند اگر زينب نبود

چهره سرخ حقيقت بعد از طوفان رنگ

پشت ابري از ريا مي‌ماند اگر زينب نبود

چشم فرياد مظلوميت لب تشنگان

در كوير تفته جا مي‌ماند اگر زينب نبود

در عبور از بستر تاريخ، سيل انقلاب

پشت كوه فتنه‌ها مي‌ماند اگر زينب نبود.(5)

پي نوشت:

1 - دايره المعارف تشيع ، ج 8 ، ص 603.

2 - جواد محدثي، فرهنگ عاشورا، ص 216 - 217.

3 - جعفر شهيدي ، زندگاني فاطمه، ص 261 - 262.

4 - عائشه بنت الشاطي، بانوي كربلا حضرت زينب (ع)، ترجمه رضا صور، ص 157.

5 - جواد محدثي، فرهنگ عاشورا، ص 217.

www.eporsesh.com